AUDI FILIA:

POSŁUCHAJ, CÓRKO

[CZĘŚĆ DZIESIĄTA]

Skąd pochodzi Słowo? Kto mówi:

 Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o swym ludzie, o domu twego ojca! [Ps. 45 (44)]                                                                       

Audi filia, et vide, et inclina aurem tuam: et obliviscere populum tuum, et domum patris tui. [Ps. 44 (45)]?

Spotkanie wymaga przygotowania. Wymaga świadomości, z Kim ma być spotkaniem. Jeśli nie wiemy, stoimy jakby w próżni.

Stawia pytanie: KOGO SZUKACIE (J. 18, 4; 18, 7)?                         

              „I dlatego pytanie: MÓJ KULT BOGA OJCA. To przede wszystkim modlitwa do Ojca. Jaka ona jest? Ta publiczna i ta w ukryciu. Jak umiem również wśród rozgwaru świata usuwać się na samotność i tam rozmawiać z moim Ojcem, tak jak rozmawiał Jezus? Ile jest we mnie pragnienia takiej modlitwy? Czy uczę się tej modlitwy? Tego przebywania z Nim, z Tym który mnie posyła: Ojciec posyła.

                 Ojciec posyła. Syna. Jestem Synem Ojca. Jestem posłany przez Niego z tymi, który pozwala mi  wciąż na nowo na tej właśnie modlitwie JAKO DZIECKU usłyszeć własne Imię. Zauważcie modlitwa, która nie jest modlitwą anonimowego człowieka bez twarzy, na tej modlitwie rośnie moja prawdziwa osobowość. Amen.”    

            

[Wykorzystano w tym miejscu fragment archiwalnej konferencji, wygłoszonej przez śp. ks. dra Romana Foryckiego SAC podczas Rekolekcji Świętych w Roku Boga Ojca (1999 r.) w Collegium Marianum w Wadowicach.]. 

† Osculum pacis