KRÓTKA PAMIĘĆ REGUŁY:
ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU I REKOLEKCJE ŚWIĘTE
[CZĘŚĆ ÓSMA]
Św. Założyciel Wincenty Pallotti w praktyce nieustannej adoracji Najświętszego Sakramentu zaleca w dwu ostatnich zdaniach dokumentu: „Dei SS. Ritiri delle Monache” „ustalone ćwiczenia pobożne i przepisane praktyki dla każdej godziny dnia i dla każdej pół godziny”, oświadczając przy tym, że: „w takich ćwiczeniach będą szczególnie czcić Boleści Wewnętrzne Boskiego Serca Jezusa, które cierpiało z miłości w tym celu, żeby wszyscy w najwyższym stopniu znowu pokochali to Serce.”
Najświętsze Serce Pana Jezusa i Eucharystia
Św. Założyciel używa tu wyrażenia, zastosowanego przez św. Kamilę Baptystę Verano, Klaryskę z klasztoru w Camerino.
Santa Camilla Battista da Varano (1458-1524)
Była księżniczką z rodu da Varano. Urodziła się dn. 9 kwietnia 1458 r. we włoskim miasteczku Camerino i na Chrzcie Świętym otrzymała imię: Camilla. W wieku 8 - 10 lat, pod wpływem głoszenia Słowa przez pewnego Brata Franciszkanina, z pobliskiej Leonessy, postanowiła ku czci Męki i Śmierci Pana Jezusa, oddać się niepodzielnie życiu pokuty, przez podejmowanie w każdy piątek szczególnych umartwień. Postanowienie to potwierdziła następnie ślubem prywatnym. Trwając w pokucie, wsparta mocą z wysoka, która podtrzymała Ją w wypełnianiu świętego ślubu, całe swe życie uczyniła Wielkim Piątkiem i stale z miłości do Ukrzyżowanego podejmowała pokutę.
Camilla wbrew woli rodziców da Varano wstąpiła do klasztoru Klarysek w Urbino, gdzie otrzymała imię zakonne: Baptysta (Battista) w dniu 14 grudnia 1481 roku. Jako przyczynę wstąpienia za klauzurę Klarysek Święta podała: nie obawę przed piekłem ani nawet nadzieję nieba, ale pragnienie jak największego upodobnienia do Swojego Niebieskiego Oblubieńca. Jak zanotowano, chciała oddać: „miłość za Miłość, zadośćuczynienie za Zadośćuczynienie, krew za Krew, śmierć za Śmierć" (fa’che io ti restituisca amore per Amore, sangue per Sangue, vita per Vita).
Adoracja Najświętszej Eucharystii
w duchu św. Kamili Baptysty i św. Wincentego
W trzy lata później przeniosła się z ośmioma siostrami do nowego klasztoru w Camerino, który ufundował Jej ojciec. Tu wiele razy pełniła urząd ksieni (przełożonej). Wczytując się pilnie w żywot św. Franciszka z Asyżu i św. Klary, pragnęła jak najdoskonalej Ich naśladować. Następnie założyła klasztor w Fermo. Po dwóch latach pobytu tam, wyznaczyła klasztorowi nową ksieni, a sama powróciła do Camerino.
Pan obdarzył Ją łaską wizji. Często oglądała św. Matkę Klarę, która udzielała Jej pouczeń w sprawie reformy życia wewnętrznego i reguły zakonnej.
Siostra Baptysta jako profeska doznała wielu cierpień wewnętrznych, oschłości ducha, opuszczenia i osamotnienia wewnętrznego, nocy ducha. Ponadto do tych cierpień wewnętrznych doszły tragedie rodzinne: Cezar Borgia, bratanek papieża Aleksandra VI (+ 1503), siłą zajął posiadłość książąt Varano i wymordował ojca i trzech Jej braci. Siostra Baptysta zniosła ten cios z poddaniem się woli Bożej, zdobywając się nawet na modlitwę za zabójców. Obdarzona została darem mistycznego zjednoczenia z Jezusem, darem proroctwa oraz czytania w ludzkich sercach.
Odeszła do Pana w czasie epidemii dnia 31 maja 1524 r. Ciało Jej złożono w kościele klarysek w Camerino, gdzie spoczywa do dziś.
Św. Kamila Baptysta Verano
Papież Grzegorz XVI zatwierdził Jej kult dn. 7 kwietnia 1843 roku. Zostawiła po sobie około dwudziestu dwóch utworów, pisanych w języku łacińskim wierszem i prozą, m.in. Życie duchowe, Instrukcja dla ucznia, Upominki Chrystusa, Traktat o czystości serca, Wizje św. Katarzyny Bolońskiej.
Jej najbardziej znanym w literaturze ascetycznej dziełem jest powołany przez świętego Wincentego traktat „O boleściach wewnętrznych” (I dolori mentali).
Edycja włoska „Traktatu o Boleściach Wewnętrznych Pana Jezusa”
Św. Kamili Baptysty Verano
Traktat ten został napisany między sierpniem 1488 r., a 13 września 1488, jak zaznaczono: „Podczas gdy byłam na modlitwie, nagle wobec mnie zostało powiedziane, że będzie niejedna dusza zgłodniała, która odnajdzie tu pastwisko; dlatego zacznij w sierpniu i w tym czasie zostanie rozpoczęta okrutna bitwa.”
List, zawierający tę wzmiankę, jako pismo przewodnie, został napisany pomiędzy dn. 12 września 1488 r., a dn. 25 lipca 1490 r.. Adresat nie został określony, ale wszystko wskazuje – jak zbadano - na o. Piotra z Mogliano, Franciszkanina Obserwanta, który był kierownikiem duchowym siostry Battisty.
Święta pozostawiła w swych pismach szczegółowy opis Boleści Wewnętrznych Pana naszego Jezusa Chrystusa, do których odwołuje się Św. Wincenty Pallotti.
Traktat ten nie ukazał się jeszcze w języku polskim na polskim rynku wydawniczym. Jednak ze względu na istnienie potrzeby określenia sposobu i specyfiki adoracji eucharystycznej Mniszek Pallotynek klauzurowych i w celu wprowadzenia tego ćwiczenia pobożnego do praktyki ascetycznej Kongregacji Mniszek Pallotynek - za łaską Bożą w dalszym ciągu opracowania nasza Wspólnota Mniszek Pallotynek w organizacji zamieści przedmiotowy fragment Jej pism.
† Osculum pacis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.